King James Bible
King James Version (KJV)

From maqaq; properly, a melting, i.e. Putridity -- rottenness, stink.
see HEBREW maqaq
H4716. maq
מַק (with article מָק) noun masculine decay, rottenness; — יִהְיֶה מַק בּשֹׁם תַּחַת Isaiah 3:24 instead of perfume rottenness shall there be; figurative יִהְיֶה כַּמָּק שָׁרְשָׁם 5:24 ("" יַעַלֶה כָּאָבָק וּפִרְחָם).
מִקְרָא see I. קרא. מִקָרֶה מִקְרֶה, see קרה
מְקֵרָה see קרר. I. מִקְישֶׁה מִקְשָׁה, see קשׁה
II. מִקְשָׁה see [ קִשֻּׁאָה].
I. מָרָא מֹר, מַר, Ruth 1:20, see I. מרר.
II. מַר see II. מרר.